Dag 19. 15 Augustus 2015. Las Vegas

Onze laatste dag in Las Vegas. We slapen wat uit, eten broodjes op de kamer en zijn om half elf ‘ready to go’. Schuin tegenover ons hotel ligt het Luxor, en daar gaan we eerst binnen kijken. Heel apart om je kamer in een piramide te hebben. Ook hier weer volop shops binnen. Van hieruit kun je ook binnendoor naar Mandalay Bay lopen. Niet verkeerd, gezien de temperatuur buiten. Wanneer we daar zijn, zoeken we de MLife-desk op. Ik ga mijn laatste rewards inwisselen: kaartjes voor het Shark Reef Aquarium. Dit gaat vlot en we wandelen naar de ingang.

In Shark Reef heb je twee tunnels waardoor je langs alle kanten de haaien ziet zwemmen. Ook allerlei andere grote vissen, zoals roggen. Het is mooi aangelegd. We hebben na een klein uurtje alles gezien en lopen daarna naar de Food Court, want het is al 1 uur. Bij Subway nemen we broodjes.

Binnendoor lopen we, via het Luxor, naar Excalibur. Wel slim bekeken hier, natuurlijk. Al het volk komt zo mooi langs de winkels en door de casino’s. Stijn wilde graag nog langs de M&M-store. We steken het grote kruispunt over via allerlei roltrappen en bruggen, en zijn al snel in de winkel. Alles weer eens gezien, echt geinig hier, vier verdiepingen M&M-spullen.

De rest van de middag relaxen we bij de pool. We vinden een plekje in de schaduw van een palmboom, zo is het wel uit te houden. Het is vandaag een dikke 43 graden. Snel het water in dus. Zelfs hier kun je blackjacken in het water. Om een uur of zes zijn we terug in de kamer om wat op te frissen.

Vanavond parkeren we onze auto in het Venetian. Dit blijft echt een prachtig hotel. We eten daar wat bij Johnny Rocket’s. Vanaf hier lopen we naar het Bellagio, want we willen de fonteinen nog wel eens zien. Onderweg is weer vanalles te zien. CornĂ© wordt er tussenuit gepikt bij een straatshowtje als ’the tall white guy in the pink shirt’. Echt lachen, hoor.

Helaas blijkt de show van Bellagio nu een andere show te zijn, met een Japans toneelspelletje, dat we niet kunnen zien. De show is echt niks, weinig te zien. Balen dat we hier een half uur voor hebben staan wachten. Ondertussen heeft Stijn bedacht dat hij toch wel graag zijn souveniertje uit de M&M- store wil. Hmm, da’s nog een endje wandelen. We besluiten dat CornĂ© en Timo naar de auto terug lopen, en Stijn en ik lopen naar M&M. Stijn zoekt daar wat leuks uit en uiteindelijk komen we, heel toevallig, tegelijk bij het hotel aan